1. Düzenlemeler ve Hukuki Durum

Türkiye’deki Durum: Türkiye’de kripto paralar resmi bir ödeme aracı olarak kabul edilmemekle birlikte, 16 Nisan 2021 tarihli yönetmelik, ödeme hizmetlerinde ve elektronik para ihracında kripto varlıkların kullanılmasını yasaklamıştır. Ancak, tarafların özel anlaşmaları çerçevesinde borçların kripto para ile ödenmesi mümkün olabilir.

Uluslararası Durum: Bazı ülkeler, kripto paraları yasal ödeme aracı olarak kabul ederken (örneğin, El Salvador), birçok ülkede bu durum tamamen düzenlenmemiş veya sınırlı bir şekilde kabul edilmiştir.


2. Geçerlilik ve Tarafların Anlaşması

Tarafların Özgürlüğü: Sözleşme serbestisi ilkesi gereği, taraflar aralarında kripto para ile ödeme yapılmasını kararlaştırabilir. Ancak, bu durumda ödeme aracının değerindeki dalgalanmalar risk yaratabilir.

Kripto Paranın Niteliği: Kripto paraların bir mal mı, hizmet mi yoksa dijital bir varlık mı olduğu, ödeme borcunun yerine getirilip getirilmediğinin tespitinde önemlidir.

3. Riskler ve Sorunlar

Değer Dalgalanmaları: Kripto paraların yüksek volatilitesi, borcun ifası sırasında taraflardan birinin zarar görmesine neden olabilir.

Anonimlik ve İzlenebilirlik: Kripto para işlemlerinin anonim yapısı, ödeme borcunun ispatını zorlaştırabilir.

Yasal Belirsizlikler: Ülkeden ülkeye değişen düzenlemeler, uluslararası sözleşmelerde ek riskler oluşturur.


4. Çözüm Önerileri

Standart Düzenlemeler: Kripto para ile yapılan ödemeler için ulusal ve uluslararası standartlar oluşturulmalıdır.

Değer Sabitleme: Kripto para ile ödeme yapılacak sözleşmelerde, ödeme anındaki değer dalgalanmalarını önlemek için sabit kur belirlenebilir.

Sigorta ve Güvence Mekanizmaları: Tarafların kayıplarını önlemek amacıyla sigorta veya teminat mekanizmaları geliştirilebilir.